Schaduwen van Vrede
Oorlog is voor bij,
nu zijn we blij,
maar de littekens blijven,
als schaduwen in de avond.
Vrede, een vluchtige gast,
die we koesteren in onze handen,
terwijl de wind fluistert
van dagen die voorbij gingen.
We staan hier, samen,
onder een hemel die eindelijk stil is,
maar de echo's van gisteren
komen terug in onze dromen.
Vreugde en verdriet,
verweven in een dans,
die nooit eindigt,
maar altijd verandert.