Gratie en Glimlach
Voor de mooiste vrouw die ik ken, op haar dag,
Een sonnet vol lach, niet te zwaar beladen.
Vijfenvijftig jaren, wat een prestatie, waag,
Maar jij doet het met gratie, zonder schade.
Je lach is een baken, zo helder en warm,
Je vriendschap een schat, die ik koester, bewaar.
Samen lachen we om elke storm,
Samen delen we elk avontuur, elk gevaar.
Op deze dag, zo speciaal, zo fijn,
Wens ik je geluk, dat nooit mag vergaan.
Moge elk jaar dat komt, nog mooier zijn,
En onze vriendschap altijd blijven bestaan.
Dus hier is een toast, op jou, mijn vriendin,
Moge je dag vol vreugde en lichtjes zijn.