Golven van Herinnering
Oma, jouw handen brachten meer dan eten,
ze brachten liefde, warmte, verhalen over de zee.
Nu je weg bent, voelt het alsof de wereld stil staat,
terwijl de golven blijven komen, oneindig, melancholisch.
Reizen zonder jou is een kaart zonder richting,
je lach, je wijsheid, alles wat je gaf, blijft.
In elke hap, in elke zonsondergang bij de zee,
draag ik je met me mee, in rouw, maar ook in liefde voor het leven.