Strepen, Kruis en Nul
In 't rijk der logica, waar code regeert,
Een spel van strepen, kruis en nul verschijnt.
Python's geest, die kunstig zich verweert,
Schept boter, kaas en eieren, fijn verenigd.
Een bord van negen velden, leeg en wijd,
Wacht op de hand die strategieën smeedt.
De speler, met zijn wil als enig bied,
Beweegt zijn stuk, waar hoop en vrees zich meet.
De boter, kaas en eieren, eeuwig spel,
Waar mens en machine strijden om de eer.
In elke zet, een wereld die zich stelt,
Een dans van keuzes, nu en straks weer.
Zo schrijft de code, in Python's held're taal,
Een spel van strepen, kruis en nul, ideaal.