Sint's Stille Lied
In de stilte van de nacht, zo diep en zwart,
Waar de sterren hun verhalen fluisteren zacht,
Komt hij aan, met wijsheid en een mild gebaar,
Sint-Nicolaas, de gever, met een hart zo zwaar.
Zijn mantel, een deken van eeuwenoude tijd,
Beschermt de dromen, in een wereld zo wijd.
Met elke stap, een echo van het verleden,
Brengt hij hoop, waar verdriet heeft geleden.
In zijn zakken, niet alleen speelgoed en goud,
Maar lessen van liefde, zo puur en zo trouw.
Hij leert ons geven, zonder iets terug te vragen,
Een boodschap van vrede, in alle dagen.
Dus laten we luisteren, naar zijn stille lied,
En eren zijn geest, die nooit meer vergiet.