Lieveke's Stille Afwezigheid
Lieveke, waar ben je, in dit stille uur,
De wind fluistert zacht, doch jij blijft ver.
De maan beschijnt een leeg terras,
Waar eens jouw lach weerklonk, zo hel en klaar.
De bomen zuchten, buigend onder tijd,
Hun bladeren vallen, eenzaam op het pad.
Ik wacht en wacht, doch kom jij niet,
Lieveke, waar ben je, mijn hart is mat.
De sterren fonklen in het diep blauw,
Een traan glijdt langs mijn wang, zo koud.
Jouw beeld vervaagt, doch blijft altijd trouw,
Lieveke, waar ben je, mijn liefde houdt.
De wind fluistert zacht, doch jij blijft ver.
De maan beschijnt een leeg terras,
Waar eens jouw lach weerklonk, zo hel en klaar.
De bomen zuchten, buigend onder tijd,
Hun bladeren vallen, eenzaam op het pad.
Ik wacht en wacht, doch kom jij niet,
Lieveke, waar ben je, mijn hart is mat.
De sterren fonklen in het diep blauw,
Een traan glijdt langs mijn wang, zo koud.
Jouw beeld vervaagt, doch blijft altijd trouw,
Lieveke, waar ben je, mijn liefde houdt.
