Stinkvis in Maanlicht
Waar golven dansen in het maanlicht zacht,
Daar ligt de oceaan, zo diep, zo wijd.
Een stinkvis zwemt, zijn geur een vreemd gezicht,
In wateren vol mysterie en strijd.
De zee vertelt verhalen, oud en nieuw,
Van schepen die verdwenen in de nacht.
De stinkvis, eenzaam, kent zijn plek, zijn treu,
In dit rijk waar licht en duisternis elkaar verwacht.
De wind fluistert geheimen, zout en rauw,
Terwijl de stinkvis door de diepte glijdt.
De oceaan, een eeuwig, krachtig bouw,
Waar leven en de dood elkaar bevrijdt.
Zo diep, zo wijd, zo vol van leven, pijn,
De oceaan, een wereld op zich, zo fijn.