Geuren van Vrijheid
In 't leven, waar de winden waaien vrij,
Staan stomme kankerhonden, stout en blij.
Hun staarten kwisp'len, snuff'len aan elk kontje,
Een wereld vol geur, een geurig frontje.
Zij zien niet wat wij zien, zij ruiken meer,
Een universum, voor ons slechts een veer.
Hun neus, een gids door geuren onbekend,
Een reis door lucht, die ons niet is gegund.
Laat ons van hen leren, open en vrij,
Te leven zonder oordeel, blij en blij.
Want in hun simpelheid, een wijsheid schuilt,
Die ons inspireert, ons hart verkwikt.
Zo gaan zij voort, door straten, park en plein,
Een les in liefde, puur en zonder pijn.