Wiegelicht
In 't prille licht des levens, Jan, jij schreit,
Een ziel zo puur, van aard nog onbesmet.
De wereld wacht, vol wonderen gereed,
Voor jou, die nu nog in de wieg ligt te bed.
Jouw handjes klein, zo teder en zo zacht,
Grijpen naar wat de toekomst bieden mag.
Een wereld wijd, vol liefde en vol kracht,
Waarin jij, Jan, jouw eigen pad betreedt, vol moed en vlag.
Zo draag ik jou, in gedachten, door de tijd,
Een lichtend baken in de nacht, zo helder en zo wijd.
Moge jouw reis, door storm en zonneschijn,
Een pad van liefde zijn, en vreugde, Jan, voor altijd zijn.