Schaduw van Wijsheid
In stilte wacht de aide gadier,
Een schaduw in het licht, zo fier.
Zijn woorden, als een zacht briesje,
Doen harten smelten, zielen vriezen.
Hij draagt de last van eeuwen wijs,
Een baken in de storm, zo prijs.
Zijn stem, een echo uit verre tijden,
Leidt ons door nachten, donk're lijden.
Zo staat hij daar, onwrikbaar sterk,
Een vuurtoren in 't duister werk.
De aide gadier, met wijsheid groot,
Is ons kompas in leven en dood.