Licht in de Schaduw
In duistere nacht, waar schaduwen dansen,
Zit ik alleen, met slechts mijn gedachten.
Dan zie ik jouw licht, dat door de tranen glanst,
Een baken van hoop, dat mij weer lacht.
Jouw stralen doordringen het diepst van mijn hart,
Verjagen de kou, die mij zo lang heeft gekneld.
Toch blijft er een weemoed, een zachte smart,
Want liefde, zo zoet, is soms met leed omteld.
Zo sta ik hier, tussen licht en donker,
Verlangend naar jou, in dit eenzaam oord.
Jouw licht geeft mij kracht, doch ook een lonker,
Naar dagen van weleer, toen liefde ons snoerde.