Nachtsfluister
In stilte van de nacht, waar dromen waken,
Een zacht gefluister, dat de ziel doet spreken.
De maan haar licht door gordijnen laat breken,
En vult de kamer met een zacht genaken.
De wereld draait, maar hier staat tijd even stil,
Een ademhaling, diep en rustig, vrij.
Het hart klopt zacht, een melodie zo blij,
En brengt de geest naar een vredig schild.
Sluit je ogen, laat het donker je omarmen,
Voel de nacht die je met rust overlaadt.
Elke zorg, elke pijn, hij neemt ze mee,
En laat je achter in een zee van warmte.
Zo zachtjes zink je weg in dromenland,
Waar elke nacht een nieuw avontuur staat gepland.
Een zacht gefluister, dat de ziel doet spreken.
De maan haar licht door gordijnen laat breken,
En vult de kamer met een zacht genaken.
De wereld draait, maar hier staat tijd even stil,
Een ademhaling, diep en rustig, vrij.
Het hart klopt zacht, een melodie zo blij,
En brengt de geest naar een vredig schild.
Sluit je ogen, laat het donker je omarmen,
Voel de nacht die je met rust overlaadt.
Elke zorg, elke pijn, hij neemt ze mee,
En laat je achter in een zee van warmte.
Zo zachtjes zink je weg in dromenland,
Waar elke nacht een nieuw avontuur staat gepland.
