Irene's Dans van Vreugde
Er was eens Irene, een griese godin,
Haar lach was zo breed als de zee.
Ze danste op wolken, zo licht als een spin,
En zong van de vreugde die vrij kwam bovendree.
Haar ogen, ze fonkelden, helder en fijn,
Als sterren die dansen in 't licht.
Ze deelde haar vreugde, zo puur en zo klein,
En maakte elk hart in een oogwenk licht.
Geen zorgen of smarten konden haar deren,
Irene, zo vrolijk en vrij.
Ze liet ons de wereld door roze bril zien,
En leerde ons lachen, zo blij.
Dus kom, laten we dansen, zingen en spelen,
Met Irene, de godin van de vreugde, zo helen.
Haar lach was zo breed als de zee.
Ze danste op wolken, zo licht als een spin,
En zong van de vreugde die vrij kwam bovendree.
Haar ogen, ze fonkelden, helder en fijn,
Als sterren die dansen in 't licht.
Ze deelde haar vreugde, zo puur en zo klein,
En maakte elk hart in een oogwenk licht.
Geen zorgen of smarten konden haar deren,
Irene, zo vrolijk en vrij.
Ze liet ons de wereld door roze bril zien,
En leerde ons lachen, zo blij.
Dus kom, laten we dansen, zingen en spelen,
Met Irene, de godin van de vreugde, zo helen.
