Maanlichtminnaars
In 't licht der maan, zo zacht en klaar,
Daar bloeit een roos, zo rood en schaar.
Een teddybeer, met ogen zo zacht,
Houdt wacht bij haar, in stilte en kracht.
Hij fluistert woorden, zoet en fijn,
Van liefde die eeuwig zal zijn.
De roos lacht, in 't maanlicht schijn,
En knikt, als om te zeggen: 'Ja, ik ben de jouwe, mijn.'
Zo staan zij daar, in 't nachtelijk uur,
Een paar, zo puur, in liefdesvuur.
De wereld draait, maar zij staan stil,
In 't licht der maan, zo zacht en grill.