De Snor van de Tijd
Adolf, met die snor zo fijn,
Een teken van kracht, een teken van zijn.
Geen echo, geen schaduw, geen tijd die verstrijkt,
Alleen zijn aanwezigheid, die altijd blijft.
In elke lach, in elke blik,
Zijn snor, een baken, nooit meer kwijt.
Een symbool van moed, van strijd en van vreugd,
Adolf, met zijn snor, een eeuwig teken van deugd.