Wolkenwijs en Vleugellicht
Daar zat ik, in de cockpit, een plek zo ongewoon,
Met uitzicht op de wolken, als een droom in een toon.
De piloot, een man van kennis, met handen stevig vast,
Leidde ons door het luchtruim, een reis die eeuwig last.
'Kijk daar,' zei hij, wijzend naar de meters en de knop,
'Zo landen wij veilig, zonder enige flop.'
Ik keek, ik luisterde, en voelde mij zo vrij,
Een passagier in de cockpit, vliegend over zee.
Met humor in zijn stem, en een glimlach op zijn gezicht,
Maakte hij van de landing een licht en luchtig gedicht.
Zo leerden wij, de aarde naderend, met een zachte kus,
Dat vliegen niet enkel spanning is, maar ook een lach en mus.