Kroketkroniek
In stilte ligt het broodje kroket daar,
Een eenvoudig genot, zo diep van smaak.
Het vlees, gehuld in goud, zo puur en klaar,
Een feest voor tong, dat niemand ooit verzaakt.
De korst, zo knapperig, een zacht gebaar,
Verbergt een hart dat warm en vol van liefde is.
Een hap, en tijd lijkt stil te staan, zo zeldzaam schaar,
Een moment van geluk, zo puur en fris.
Zo simpel, toch zo rijk, een kunstwerk klein,
Dat elke dag opnieuw ons hart kan raken.
Een broodje kroket, meer dan voedsel alleen,
Een symbool van het leven, dat nooit zal verslaken.
In elke hap, een wereld vol verlangen,
Een broodje kroket, dat ons hart doet zingen.