Inkt van de Tijd
De tijd die vliegt, zo snel voorbij,
Een lach, een traan, een kort moment.
Broederschap, in inkt zo vrij,
Een teken van wat leven brent.
Een eenentwintig jaar vol sprong,
Van kind naar man, zo onverwacht.
De wereld wacht, zo groot, zo long,
Maar in je hart blijft oud contact.
De tattoo spreekt van banden sterk,
Van vriendschap die de tijd doorstaat.
Ook al verandert elk gezicht werk,
De herinnering blijft bestaan.
Melancholie, zoet en zwaar,
Want wat geweest is, keert niet meer.