Het Gewicht van de Sleutel
De sleutel ligt nu zwaar in mijn hand,
Een nieuw begin, toch voelt het als een eind.
De muren staan nog kaal en onverstand,
Wachten op kleur, op leven, op verrijd.
Ik denk aan hen die hier voor mij hebben gestaan,
Hun lach, hun pijn, hun dromen in het hout.
Nu is het aan mij om het over te nemen,
Om te klussen, te schuren, het stof uit te jagen stout.
Elke kamer een verhaal, elk hoekje een plan,
Verfraaien, opknappen, het huis tot een thuis.
Maar soms, in de stilte, hoor ik hun stemmen dan,
En voel ik de melancholie van dit nieuwe huis.
De sleutel draait, de deur gaat open wijd,
Een nieuw hoofdstuk, met liefde en strijd.