Echo's van Gemis
Lieve, de stilte spreekt waar jij niet meer bent,
Een leegte die geen woord kan vullen.
Ik zoek je lach in elke windvlaag,
maar hoor slechts echo's van wat was.
Jouw stem, een melodie die vervaagt,
in de oneindigheid van mijn gemis.
De dagen gaan, de nachten komen,
en ik blijf achter met ons onafgemaakt verhaal.
Ergens weet ik dat je kijkt,
dat je lacht, dat je waakt.
Maar hier, in dit huis zonder jou,
is elke kamer een vraag zonder antwoord.
Lieve, hoe graag zou ik je nog een keer omarmen,
je hand vasthouden, je zeggen hoe zeer ik je mis.
Maar het leven schreef een ander einde,
en ik leer te leven met de schaduw van je afwezigheid.