Golven van Trouw
In de zee van jouw ogen,
waar trouw de golven zijn,
dobber ik, een bootje zonder kompas,
maar altijd richting jouw lach.
Trouw, een anker in de storm,
iet van staal, maar van lachbuien en grappen.
Jouw ogen, een kompas dat nooit faalt,
leiden me veilig door elke zee van twijfel.
Samen dansen we op de golven van het leven,
waar trouw de melodie is,
en jouw ogen de sterren die ons leiden,
naar een horizon vol licht en geluk.