Echo van Lieveke
Lieveke, ik kan geen afscheid nemen,
zoals de wind niet afscheid neemt van de bladeren,
zoals de zee niet afscheid neemt van het zand.
Mijn woorden blijven hangen in de lucht,
onzichtbaar, maar altijd aanwezig.
Jouw lach, jouw stem, een echo in mijn hart,
die nooit vervaagt, nooit wegebt.
Afscheid is een woord dat niet past,
niet in mijn mond, niet in mijn ziel.
Lieveke, ik kan geen afscheid nemen,
want jij bent altijd hier.