As in Gaza's Schaduw
Waar eens de olijfboom bloeide, nu slechts as en pijn,
In Gaza's straten, waar de stilte huilt, alleen.
De hemel, eens zo blauw, nu zwart van rook en vuur,
Een volk, verstrikt in angst, zoekt hoop, zoekt een toekomst, puur.
De tijd, die alles heelt, lijkt hier te stilstaan, stil,
Terwijl de wereld toekijkt, machteloos en kil.
O, land van melk en honing, wat is van je geworden?
Een strijd, een schreeuw om recht, in winden die verdorden.
Moge de vrede, eens, haar vleugels hier ontvouwen,
En liefde, in haar kracht, de haat voorgoed berouwen.
Tot die tijd, een volk in rouw, in schaduw en in pijn,
Droomt van een dageraad, waar vrede zal verschijnen.