Tijdloze Wijsheid
Een vrouw van zeventig jaren, wijs,
Haar leven vol verhalen, tijdloos fraai.
Met familie om zich heen, een warme kring,
Genietend van elk moment, zo vrij.
Haar lach, een bron van vreugde, helder klinkt,
In kinderogen spiegelt zich haar licht.
De wijsheid in haar blik, diep en verstild,
Leert ons wat liefde is, en plicht.
De avond valt, maar niet haar geest,
Die blijft als een baken, sterk en zacht.
In haar armen vinden wij ons thuis,
Een haven waar geen stormen wacht.
Zeventig jaren, maar haar hart blijft jong,
Een schat van liefde, oneindig groot.
Haar leven vol verhalen, tijdloos fraai.
Met familie om zich heen, een warme kring,
Genietend van elk moment, zo vrij.
Haar lach, een bron van vreugde, helder klinkt,
In kinderogen spiegelt zich haar licht.
De wijsheid in haar blik, diep en verstild,
Leert ons wat liefde is, en plicht.
De avond valt, maar niet haar geest,
Die blijft als een baken, sterk en zacht.
In haar armen vinden wij ons thuis,
Een haven waar geen stormen wacht.
Zeventig jaren, maar haar hart blijft jong,
Een schat van liefde, oneindig groot.
