Moeders Glimlach
Mijn hand dichtbij, zo klein en teer,
Geef ik een kus, o moederlief.
Zij lacht en zegt: 'Kom toch eens hier,
Voor jou heb ik een zoet gedicht, zo bief.'
De bloemen geuren, de zon die lacht,
Op deze dag zo vol van pracht.
Moeder, uw glimlach, zo warm, zo klaar,
Doet mij vergeten alle zwaar.
Dus neem dit vers, zo licht, zo fijn,
Als een teken van mijn klein gebaar.
Want in uw hart wil ik altijd zijn,
Met mijn hand dichtbij, zo zonder maat.