Eeuwigheid in Adem
In het hart van de dageraad,
waar de stilte fluistert naar de wind,
ontwaakt een gevoel, zo puur, zo rauw.
Een euforische erectie van de ziel,
die zich uitstrekt naar de oneindigheid.
Geen ketens kunnen dit moment vasthouden,
geen woorden kunnen deze vreugde vangen.
Het is een dans van licht en schaduw,
een symfonie van het universum zelf.
In deze opwelling van bestaan,
wordt elk moment een eeuwigheid,
en elke ademtocht een hymne.
Hier, in de kern van alles,
leeft de vreugde, onvergankelijk en vrij.