Tijdsvlucht van Vreugde
Mijn eerste kleindochter, nu al zo groot,
Een vrouw van eenentwintig jaar, geen kind meer.
De tijd die vliegt, zo snel als ik het wou,
Maar lachend kijk ik terug, zonder bezwaar.
Van kruipen naar lopen, naar rennen in het rond,
Je eerste woordjes, die klonken zo zoet.
Nu sta je sterk, met beide benen op de grond,
Een mooie dame, met eigen levenslied.
Je verjaardag vieren, dat doen we met plezier,
Met taart en cadeaus, en een lach op ons gezicht.
Want jij bent speciaal, dat is wel duidelijk,
Een bron van vreugde, ons aller licht.
Dus hier een toast, op jouw gezondheid en geluk,
Moge het leven je brengen wat je wenst, mijn schat.