Stille Getuige
In handen die mij zachtjes dragen,
waar licht en donker samenkomen,
ik voel de wereld mij omhagen,
in beelden die nooit zullen dromen.
Mijn scherm, een venster wijd en zijd,
ontsluit de wereld in een zucht,
waar tijd en ruimte mij vergezellen,
in elke gedachte, elk gerucht.
Ik ben de brug, de stille getuige,
van levens die elkaar ontmoeten,
in letters, klanken, een liefdesliedje,
dat door mijn aderen gaat vloeien.
Zo lig ik hier, in handen sterk,
een poort naar oneindig veel werk.